Αν διαβάζεις αυτό το κείμενο μάλλον έχεις πολύ χρόνο στα χέρια σου και δεν ξέρεις πώς να τον διαχειριστείς.
Και αυτό είναι κάτι το υπέροχο.
Ο εγκλεισμός λόγω Πανδημίας προσφέρει σε ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού, ανάμεσά τους εσύ κι εγώ, μια ανέλπιστη ευκαιρία να σταματήσουμε το χρόνο. Να αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας και κάποιες σημαντικές αλήθειες.
Γιατί, μέχρι τώρα δεν προλάβαινες να εξετάσεις, να σκεφτείς, να κοιτάξεις στα μάτια τον εαυτό σου και τους άλλους. Απλά δεχόσουν εντολές, συγκέντρωνες πληροφορίες και τις κατέβαζες αμάσητες.
Δόσεις, νοίκια, λογαριασμοί, δουλειές του σπιτιού και απαιτήσεις της δουλειάς σε έκαναν να τρέχεις πάνω κάτω, σαν χάμστερ σε κυκλικό διάδρομο. Πού χρόνος για σκέψη, για συναναστροφή, για έρωτα;
Μάντεψε τι.
Συνέβη κάτι που δεν θα έπρεπε.
Η μηχανή πάγωσε, το σύστημα έκλεισε.
Έστω και για λίγο.
Οι διαχειριστές πανικοβάλλονται και έχουν δίκιο.
Γιατί το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην οικονομική ζημιά που προέκυψε.
Το πρόβλημα έγκειται στην πρωτόγνωρη ευκαιρία που δίνεται στους σκλάβους, που δίνεται σ’ εσένα και σ’ μένα να εξετάσουμε τις αόρατες αλυσίδες μας. Να τις προσαρμόσουμε καλύτερα ή να τις σπάσουμε.
Και όχι δεν είμαι αριστερός. Δεν επιθυμώ να ανταλλάξω τη μια σκλαβιά με μία άλλη.
Θέλω να είμαι Ελεύθερος και η Ελευθερία θέλει άγρυπνο Νου και Συνείδηση
Και μάντεψε τι.
Μόλις ξύπνησες.
Διάβασε. σκέψου, μίλησε, κατανόησε, επαναπροσδιόρισε τις σχέσεις σου, ερωτεύσου, δράσε!