Τα μυστικά του Χρόνου
Η διαχείριση του χρόνου είναι μια απ’ τις μεγαλύτερες εφευρέσεις του ανθρώπου.
Τα ζώα ζουν τον χρόνο στην τετραμερή κυκλικότητά του, αυτή που τόσο βολικά ταιριάζει με τις εποχές του έτους: Γέννηση-άνοιξη, Ανάπτυξη-καλοκαίρι, Παρακμή-φθινόπωρο, Θάνατος-χειμώνας.
Μα ο άνθρωπος, οπλισμένος – μόνο αυτός – με τη συνείδηση του εαυτού του θέλησε να σπάσει την παγίδα και να ζήσει ελεύθερος έξω από τον κύκλο της αέναης επανάληψης.
Πώς να το κάνει, όμως, αυτό, όταν το περιορισμένο του μυαλό δεν χωρούσε την απειρότητα του χρόνου;
Τη λύση πρόσφερε ένα εργαλείο, ψυχολογικό αυτή τη φορά. Μια νοητική κατασκευή που σαν σκάλα τον βοήθησε να ξεπεράσει την αέναη κυκλικότητα που τον έπνιγε.
Κι αυτό το εργαλείο ήταν η καταγραφή της Ιστορίας. Η ιδέα πως ο χρόνος κυλά ευθύγραμμα και πως, αν τον καταγράψει, θα μετρήσει την εξέλιξή του και θα κατορθώσει τελικά να τον ελέγξει.
Κι όπως συμβαίνει τόσο συχνά, το εργαλείο που δημιουργήθηκε για να μετρήσει την εξέλιξη, εξέλιξε τελικά τον ίδιο τον δημιουργό του.
Γιατί, όπως ανακαλύψαμε στην πορεία, η καταγραφή του χρόνου μάς δίνει προοπτική. Μας επιτρέπει δηλαδή να καταγράψουμε τα λάθη μας, να τα αντιληφθούμε και τελικά να τα ξεπεράσουμε.
Τα λάθη, όπως και ο χρόνος, κινούνται κυκλικά, επαναλαμβάνονται.
Κι ο άνθρωπος που δεν θέλει να βελτιωθεί ξαναζεί το ίδιο λάθος κυκλικά: Τα ξαναφτιάχνει με τον λάθος άνθρωπο, ξαναγυρίζει στις ίδιες αδιέξοδες συνήθεις κι αν είναι ολάκερη χώρα, τότε ξαναπέφτει στην πτώχευση.
Να, λοιπόν, το δεύτερό μας δίλημμα. Πώς να ξεπεράσουμε τα λάθη μας;
Κι ανακαλύψαμε κάτι που οι σοφότεροι γνώριζαν από παλιά. Την αρχή της καθυστέρησης της ικανοποίησης.
Ότι δηλαδή το μυστικό της επιτυχίας κρυβόταν πάντα στο πνεύμα της θυσίας. Κι ότι ο τρόπος να υπερβούμε την κυκλικότητα του λάθους μας ήταν να αρνηθούμε την άμεση χαρά στο παρόν, για να πετύχουμε κάτι καλύτερο στο μέλλον.
Πώς, όμως να πετύχουμε κάτι τέτοιο, όταν τα τα πάθη μας δεν περιμένουν τίποτα και κανέναν και θέλουν την ευχαρίστηση τώρα;
Ο αγώνας ήταν σκληρός, αλλά ο ανώτερος εαυτός μέσα μας τελικά επικράτησε.
Έτσι, ανακαλύπτοντας την ιστορικότητα του χρόνου κι αναβάλλοντας την ευχαρίστηση για αργότερα, κατορθώσαμε να αλλάξαμε τη δομή της πραγματικότητας προς όφελός μας.
Κι αντιληφθήκαμε την βασική αρχή: ότι για να βγούμε νικητές στο παιχνίδι της ζωής, πρέπει πρώτα να κάνουμε παζάρια με το χρόνο. Κανέλας Χρήστος